"Zimowe Panny" Cristina Sánchez-Andrade

Do małej, spokojnej, galisyjskiej wioski, Tierra de Cha powracają dwie siostry, Saladina i Dolores. Obie z nich znużone życiem i jego prozą, postanawiają na nowo zamieszkać w wiosce ze swego dzieciństwa. Siostry wprowadzają się do domu dziadka, gdzie z pozoru zaczynają prowadzić spokojne życie. Raz po raz rozpamiętują to co było, ale mimo wszystko nie przestają marzyć o lepszej przyszłości. Do małej, spokojnej, galisyjskiej wioski, Tierra de Cha powracają dwie siostry, Saladina i Dolores. Obie z nich znużone życiem i jego prozą, postanawiają na nowo zamieszkać w wiosce ze swego dzieciństwa. Siostry wprowadzają się do domu dziadka, gdzie z pozoru zaczynają prowadzić spokojne życie. Raz po raz rozpamiętują to, co było, ale mimo wszystko nie przestają marzyć o lepszej przyszłości. Jednak ich życie na nowo się komplikuje. Choć cenią sobie własne towarzystwo i spokój, to jednak mieszkańcy na siłę chcą ich poznać. Dlaczego? Wkrótce okazuje się, że tajemnicze umowy sporządzane przez ich dziadka, odegrają w życiu kobiet wielkie znaczenie. Co będzie zapisane na łamach tych stron? Jak to odmieni życie Saladiny i Dolores? Czy kobiety odnajdą spokój?

"Kim właściwie były? Dziewczynkami już nie. Ale jeszcze nie staruszkami. Osiągnęły jednak wiek, w którym człowiek pragnie spokoju. Bez lęku. Lęku? Przed czym?"

Pierwszy raz miałam okazję czytać pozycję, która wyszła spod pióra Cristiny Sánchez-Andrade. Nie powiem, że był to łatwy wyczyn. Na początku lekturę czytałam dość wolno, ponieważ styl jaki oferuje w niej autorka, nie do końca mnie do siebie przekonywał. Kiedy dobieram dla siebie powieści obyczajowe, staram się skupić na czymś łatwym i przyjemnym. Czytadła dobieram z rozwagą, ponieważ poznawanie trudnych książek nie jest dla mnie priorytetem, gdyż zazwyczaj się przy nich męczę. Przy mojej prozie życia, pragnę odskoczni i relaksu. Przy tej lekturze bałam się, że mnie stłamsi. Mimo wszystko dałam jej szansę. W tej pozycji najwspanialszą rzeczą okazuje się połączenie dwóch czasów, jakimi jest teraźniejszość i przeszłość.

W tej pozycji najwspanialszą rzeczą okazuje się połączenie dwóch czasów, jakimi jest teraźniejszość i przeszłość. Opowieść sióstr nosząca za sobą zdarzenia dawne, jest oszczędna i realna. Całość okrojona jest ciekawą fabułą burząca realny świat. Bardzo cenię sobie pozycje o niebanalnym schemacie, a w tej książce to właśnie jest przedstawione.

Mimo wszystko jednak, miałam z nią niewielki problem. Jak dla mnie w tej pozycji jest zbyt wolno płynąca akcja. Przy tym tworzy się drugi minus, ponieważ książka nie przyciągała mnie tak bardzo, jak liczyłam. Starałam się jednak wychwycić w niej oczekiwany potencjał. Odkryłam więc, że lektura jest perłą w swojej dziedzinie, ale dość przy tym skomplikowaną. Należy przy niej mocno się skupić i zrozumieć jej bohaterki niemal od podstaw. Nie w sposób jest jednak przy niej, szybko kartkować strony. Styl i język autorki nam na to nie pozwalają. Myślę jednak, że osoby lubiące się w tego typu prozie, doskonale odnajdą się w takowej powieści. Dla mnie ważnymi atutami jest charakterystyczny pogląd świata oraz czas w jakim toczy się akcja.

Zimowe Panny to lektura, która nie jest łatwa, ale mimo wszystko ma swoich fanów. Przyznam się, że odczyt jej był długą drogą, usłaną różnymi uczuciami. Raz byłam zachwycona, innym razem nie chciałam dalej się w nią zagłębiać. Mam jednak nadzieję, że osoby, które szczerze pragną poznać prozę tej autorki, dadzą szanse tej pozycji. Póki co, ja się w niej nie odnalazłam tak, jak oczekiwałam. Mam jednak nadzieję, że kiedyś, w przyszłości, zajrzę do niej z wielkim zapałem i odkryję w niej więcej wartościowych szczegółów.

Moja ocena:
6/10

Wytyczne książki:
Wydawca: Muza
Autor: Cristina Sánchez-Andrade
Tytuł oryginalny:
Data premiery: 24 lutego 2016 r.
Ilość stron: 320
Kategoria: obyczajowa
Cena detaliczna: 34,49 zł

Za egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu Muza.